Pezen en tendinitis

DEFINITIE EN INLEIDING

De pezen

De pezen binden de spieren aan de beenderen. Ze zijn flexibel, zeer resistent en worden verlengd door uitrekking. Ze hebben weinig bloedvaten en herstellen bijgevolg traag. De pezen hebben echter ontelbare zenuwen die in normale omstandigheden de hersenen inlichten over de ernst van de trekking die door de spiersamentrekking wordt uitgeoefend en over de positie van het ledemaat waaraan ze zijn vastgehecht in de ruimte. Ze kunnen dus zeer hevige pijn veroorzaken.

Sommige pezen zijn omringd door een schede – die een tunnel vol glijmiddel vormt – om de wrijving van de pezen tegen het bot te vermijden.

Peesontstekingen (tendinitis)

Het belangrijkste symptoom is pijn. In een eerste stadium uit de pijn zich na de inspanning en het activeren van de pees. Vervolgens treedt ze op tijdens de activiteit van de pees nadat ze een bepaalde tijd wordt gebruikt. Als de peesontsteking nog erger wordt, is er constante pijn die de dagelijkse activiteiten beperkt.

De pees kan duidelijk gezwollen zijn, gevoelig worden bij druk en pijn doen bij een beweging.

Als er soms een ontstekingsproces is (zwelling), dat vooral in het begin optreedt, blijft dit gewoonlijk toch niet duren. De pees is immers weinig van bloedvaten voorzien.

Bij een peesontsteking moet men de pees laten rusten, anders verergert de pijn

DE OORZAKEN

De oorzaak van een peesontsteking

De oorzaak van een peesontsteking ligt meestal in een overbelasting van de betrokken pees, namelijk de schouder, de elleboog (tenniselleboog), de pols (peesontsteking door de computermuis), de hand, de heup, de knie of de enkel (Achillespeesontsteking).

De bevestigingsonderzoeken

De onderzoeken ter bevestiging van de diagnose zijn eenvoudig, snel en pijnloos.

De arts zal eerst röntgenfoto’s vragen om elk botletsel uit te sluiten (bijvoorbeeld een scheur) dat de pijn zou verklaren of geassocieerd zou zijn met een peesontsteking.

Als er niets te zien is op de röntgenfoto’s zal een echografie met ultrasone golven de peesontsteking aantonen.

De onderzoeken zijn eenvoudig, snel en pijnloos

DE BEHANDELING VAN EEN PEESONTSTEKING

Het belangrijkste symptoom is pijn. In een eerste stadium uit de pijn zich na de inspanning en het activeren van de pees. Vervolgens treedt ze op tijdens de activiteit van de pees nadat ze een bepaalde tijd wordt gebruikt. Als de peesontsteking nog erger wordt, is er constante pijn die de dagelijkse activiteiten beperkt.

De pees kan duidelijk gezwollen zijn, gevoelig worden bij druk en pijn doen bij een beweging.

Als er soms een ontstekingsproces is (zwelling), dat vooral in het begin optreedt, blijft dit gewoonlijk toch niet duren. De pees is immers weinig van bloedvaten voorzien.

Bij een peesontsteking moet men de pees laten rusten, anders verergert de pijn

De doeltreffendheid van de paracetamol tegen pijn is goed bewezen en hij heeft weinig lokale of algemene bijwerkingen. Hij mag indien nodig langdurig worden gebruikt, op voorwaarde dat de maximale dosis en de aanbevolen tijd tussen twee innamen worden gerespecteerd.

Paracetamol is één van de basispijnstillers

advies

Het is uiterst belangrijk om de pees te laten rusten. Alle bewegingen die pijn veroorzaken, moeten worden vermeden anders zal de peesontsteking verergeren. Bij hevige pijn moet het gewricht, dat door te bewegen de pees beschadigt, worden geïmmobiliseerd (spalk of gips). Weet dat een peesontsteking traag en geleidelijk aan geneest en dat uw geduld soms zal opraken.

In eerste instantie kan het aanbrengen van ijs nuttig zijn om de pijnreceptoren te “doen slapen” en de ontsteking van de schede van de pees te verminderen (als er één aanwezig is).

Vermijd bewegingen die pijn doen, vermijd warmte en massages


Chèvremont M, Cytologie et Histologie, Ed Desoer, 1975 Braun BL, Arch Fam Med 1999, 8: 143-148 Ivins D, Am Fam Physician 2006, 74: 1714-1726 Paoloni J et al, MJA 2005, 183: 384-388 Sharma P et al, J Musculoskelet Neuronal Interact 2006, 6: 181-190 Manuel Merck de diagnostic et thérapeutique

Ontdek ons Gamma